Voltaregion

We hebben de kust verlaten en zijn op weg naar het noorden via de Volta region. Onderweg pikken we onze chauffeur op en met z’n 7-en in de landrover, bagage bovenop zijn we klaar voor de reis. Onze eerste stop is aan de bank van de Voltarivier, vlakbij Volta lake, volgens de gids het grootste stuwmeer van de wereld (8500 km2) en verzorgt de stroomvoorziening van 70% van Ghana en ongeveer 30% van Togo en Benin. De afstand vanaf de kust is 270 km. Dat we dit niet in 3 uur zouden redden was te voorzien, maar Accra zorgde voor een zodanige giga opstopping dat we na 7 uur rijden over niet altijd geplaveide wegen bij Atimpoku aankomen. Die landrover is hier wel nodig. Zo, maar dit was het wel waard, een prachtige plek aan de rivier met privéterras op vlonders. En ja hoor, een groot tv scherm voor het WK voetbal en een zwembad in het naast gelegen hotel; het feest is compleet. Stan kijkt hier trouwens meer wedstrijden dan hij in Nederland zou zien. Overal waar maar een tv staat zijn de wedstrijden te volgen en ook op christelijke tijden, dus er wordt zoveel mogelijk gekeken. Op dit moment zit zowel Ghana als Nederland nog in de race…. Joep en Tamara hebben een hele middag in het zwembad gelegen, ze waren er niet uit te slaan. Er wordt trouwens door de kinderen in zwemmomenten gedacht, nog alle dagen gezwommen in zee, nu in zwembad, volgend guesthouse in waterval, dan 2 dagen niet, dan weer zwembad.

We hebben een bead industry bezocht, alhoewel ons beeld van industrie wel iets anders eruit ziet dan we hier aantroffen. Na een hobbel de bobbelweg kwamen we in een oase van rust terecht, waar een paar Ghanezen handmatig kralen vanuit recycled glas aan het maken waren op een tempo waar je direct heel relaxed van wordt. Dit noemen wij geen industrie, maar therapie!
De volgende stop is Liate Wote, een dorpje in de bushbush. Very basic guesthouse, maar erg schoon. Hoe meer je naar het noorden komt, hoe meer relaxed het leven er is. De rust valt over je heen hier in Liate Wote, een groepje vrouwen zit bij elkaar, de een zet krulspelden in, de ander bakt cassava, nog een vrouw schilt de yam en kinderen spelen er een beetje om heen en geiten lopen er tussen door. Hier en daar zie je iemand even een tukkie doen. Dit is de ultieme manier van ontspanning, daar kunnen wij (lees Elise) nog veel van leren. Maar vandaag hebben we hier geen tijd voor. Nadat Ruud, Tamara en Stan vanochtend een berg beklommen hebben, gaan we nu naar de watervallen. Prachtige vegetatie, veel fruit en notenbomen en zwemmen onder de waterval! (Elise was eerder dan Ruud in het water.)